پایگاه تحلیلی خبری شعار سال

بررسی تاریخی نهاد دانشگاه در ایران نشان دهنده طی روند غیر ارگانیک و زایش دفعی بوده است. نهادهای متشابه در قبل و ادوار تاریخی ، ماموریت محوری برای تولید علم نداشته، بلکه علم بعنوان کارکرد جانبی این نهادها بود. بعد از ورود دانشگاه در معنای جدید به ایران، متاسفانه به دلایلی چند شاهد هستیم که این نهاد نتوانست استقلال عمل خود را در برابر نهاد سیاست حفظ کند. گروهی از منتقدین این عدم استقلال را در قبل از انقلاب در حوزه توسعه نظام بروکراتیک و نیازمندی ان به استفاده از کارشناسان صاحب مدرک و در بعد از انقلاب، همگرایی پائین این نهاد با جریان سیاسی و ایدئولوژیک حاکم بر کشور ، جستجو می کنند. نکته جالب توجه اینجاست که در دنیای حاضر، بدلیل جایگاه خاص علم در توسعه اقتصادی و فناوری پایه کشور، ضرورت حاکمیت نوعی انضباط علمی در دانشگاه ها کاملا احساس می شود. بر این قاعده، نیازمندی به واگشت دانشگاه ها به کارکرد اصلی خود یعنی بهانه ای جهت تفکر و زمینه ای برای تخصص ، تبدیل به یک الزام شده است. در همین راستا باید اضافه نمود که جریانات دانشجویی نیز باید پذیرای نوعی انضباط کارکردی شده و حداکثر، دارای مطالبات عدالت طلبانه باشند(در مقابل مداخلات سیاسی). نهاد دانشگاه باید دارای نوعی استقلال رای شده و از هدایت های بیرونی باید بشدت پرهیز شود.

بودن یا نبودن کنکور، سرفصل دروس تحصیلی در دانشگاه، تفاوت دانشگاه‌ها در کشور، مسائل آموزشی مختلف دانشجویان و میزان رضایتمندی دانشجویان از موضوعات آموزشی، نکاتی بود که «فرهیختگان» در میزگردی با حضور معاونان آموزشی 3 واحد دانشگاه آزاد اسلامی (واحد یادگار امام‌خمینی(ره)، واحد شهرقدس و واحد الکترونیکی) سعی کرد از زوایای مختلف آنها را مورد بررسی کارشناسی قرار دهد.

مشاور معاون وزارت علوم، تحقیقات و فناوری گفت: با اشاره به اینکه یک شدن سخت است اما یک ماندن سخت تر، از افتخار ملی خبر داد و یاد آور شد: ایران سالانه حدود 54 هزار مقاله بین المللی، ارائه می‌دهد اما این کافی نیست و باید به سمت جامع محور شدن حرکت کنیم.

به‌دلیل ماهیت انتقادی جنبش دانشجویی اغلب «هویت سیاسی» آن برجسته شده است اما برخی تحلیلگران علوم‌اجتماعی بر این باورند که این روزها، جنبش دانشجویی سویه‌های اجتماعی یافته و به متن جامعه و مسائل آن نزدیک شده است که گروهی از این تغییر، با عنوان به بن‌بست رسیدن جنبش دانشجویی یاد می‌کنند. اما دکترغلامرضا ظریفیان با این اظهارنظر همدل نیست و معتقد است جنبش دانشجویی که قبلاً یک جنبش صرفاً سیاسی بود امروزه به جنبشی اجتماع‌‌محور سوق پیدا کرده است؛ از این‌رو نمی‌توان در مورد پایان یا به بن‌بست رسیدن آن قضاوت کرد.در گپ‌وگفتی با دکتر غلامرضا ظریفیان، استاد دانشگاه تهران که در دوره اصلاحات معاونت وزارت علوم را نیز برعهده داشت، «وضعیت امروز جنبش دانشجویی» را به بحث گذاشتیم تا تحلیل او را از شرایط فعلی جنبش دانشجویی بشنویم.

عضو هیأت علمی دانشگاه فرهنگیان گفت: دانشجویان دانشگاه فرهنگیان به صورت شبانه‌روزی در این دانشگاه هستند و در این راستا باید به امر اوقات فراغت و فعالیت‌های فرهنگی و اجتماعی این دانشجویان توجه جدی شود.